In
de Auvergne (Haute-Loire), waar ik de laatste 20 jaar een tweede thuis
heb gevonden, werk ik aan een tweetal projecten. In deze projecten
verbind ik heden en verleden van de streek met beeldende kunst. |
![]() |
Le musée de mon villageLe
musée de mon village is voortgekomen uit mijn verbondenheid met een
klein afgelegen gehucht in de Haute-Loire, waar ik sinds 1976
regelmatig verblijf. Het
tamelijk geïsoleerde dorp (tot 1970 was er geen goed berijdbare weg
naartoe) was begin vorige eeuw een levendige boerengemeenschap van 15
huishoudens. Nu zijn er nog 6 bewoonbare huizen, en zijn de echte
boerenbedrijven van vroeger verdwenen. De weiden worden begraasd door
koeien, schapen en geiten van boeren uit omliggende dorpen, en er zijn
een aantal nieuwe bewoners gekomen.
De buren met wie ik bevriend raakte bestond uit een familie van drie ongetrouwde neven en een oom en tante. |
Er werd gewerkt met ossen voor de kar, de oude dorsmachines stonden intussen mooi oud te zijn in de schuren. |
Het aanleggen van een nieuwe tuin ging met de hak, en het varken werd geslacht en verwerkt. |
Aan het einde van het dal lag een uit 6 gebouwen bestaand boerderijencomplex, Nooit kwam daar electriciteit of waterleiding. Het werd verlaten en bestaat nu uit overwoekerde ruïnes. |
Toen de twee laatste overgebleven oude mensen van beide families stierven, bleven hun katten achter in het dorp.Het is een hele grote kattenfamilie geworden die door de andere bewoners gevoed wordt. Zo zitten ze regelmatig in ons raam te wachten op eten. |
La Rencontre In de bistro Le petit chez soi ontmoeten veel oude boeren elkaar op marktdag; er wordt onderling occitaans gesproken en men geeft elkaar een rondje. |
Het
is niet meer hetzelfde als vroeger, toen op de dag van de foire de
boeren te voet en met karren en vee naar Saugues trokken en er de hele
dag doorbrachten. |